Φέτος γιορτάζουμε τα 200 και ένα Χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821!

Χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες και νεαρά παλληκαράκια, έδωσαν τη ζωή τους, τραυματίστηκαν και έχασαν το βιός τους για να μπορούμε να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι!

Ξεκίνησαν με μόνη πυξίδα, όχι απλά τη δική τους ατομική ελευθερία, αλλά μια ελεύθερη Ελλάδα!

Αυτός ήταν ο κεντρικός πυλώνας της Επανάστασης του ΄21: η Ελευθερία!

Μα, και το πολίτευμα που επινόησε ο Λυκούργος για τους Σπαρτιάτες (περίπου το 830 π.Χ.) αυτό δεν είχε ως πρωταρχικό σκοπό; 

Την ελευθερία των Σπαρτιατών!

Και η Σπαρτιατική αγωγή δεν είχε ως σκοπό της την σωματική και ψυχική ενδυνάμωση των Σπαρτιατόπουλων, ώστε να μην μπορούν να τους καταδυναστεύσουν ξένοι εισβολείς και εγχώριοι επίδοξοι τύραννοι;

Και ο Λεωνίδας για την ελευθερία δεν θυσιάστηκε με τους 300 και τους 700 Θεσπιείς το 480 πΧ;;

Και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν ξεκίνησε από το Μυστρά για να θυσιαστεί για την ελευθερία μας στη Κωνσταντινούπολη το 1453;

Και η ελάχιστα γνωστή επανάσταση του πατριώτη Λάκωνα Κορκόδειλου Κλαδά κατά των Τούρκων στη Μάνη το 1479-1481, για την ελευθερία δεν έγινε;

Τιμή και ευγνωμοσύνη και δόξα σ’ αυτούς, τους οπλαρχηγούς, τους Φιλικούς, τα νεαρά παλληκαράκια και τις ηρωίδες του ‘21 για όλα όσα έκαναν για μας!

Να σημειώσω και δύο διαχρονικούς και μισοξεχασμένους παράγοντες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο:

Η δίψα του Έλληνα για μόρφωση και μάθηση

Η Άλωση της Πόλης και η περίοδος της Τουρκοκρατίας οδήγησε τον Ελληνισμό και σε μια περίοδο μορφωτικής και πνευματικής στεναχώριας και μαρασμού!
Αλλά η φλόγα για μάθηση παρέμενε άσβεστη• σε Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Τραπεζούντα, Οδησσό, Μολδοβλαχία, Βιέννη, Τεργέστη, Βενετία, και αλλού.

Οι Ευρωπαϊκές αντιλήψεις για γνώση, για αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, και για ελευθερία, έγιναν οδηγός στις σκέψεις των Ελλήνων!

Παρά λοιπόν τον μεσαίωνα που επέβαλε ο Τουρκικός ζυγός, η δίψα του Έλληνα για μόρφωση και πρόοδο παρέμενε άσβεστη!

Λόγιοι όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος Α ́, ο Ιώσηπος Μοισιόδαξ, ο Δημήτριος Καταρτζής, ο Νεόφυτος Δούκας, ο Νεόφυτος Βάμβας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Κωνσταντίνος Κούμας, ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, ο Γεώργιος Γεννάδιος, ο Μιλτιάδης Αγαθόνικος, ο Πέτρος Πελοποννήσιος, ο Χρήστος Βάφας, ο Γεώργιος Σουρίας, ο Ιωάννης Βορδόνης, ο Θεόφιλος Καΐρης, ο Κωνσταντίνος Καραπάνος (πρεσβύτερος), ο Φώτιος Καραπάνου, ο Δημήτριος Καταρτζής, ο Στέφανος Κομμητάς, ο Κωνσταντίνος Βαρδαλάχος, ο Αγάπιος Λαμπρόπουλος, ο Μηνάς Μηνωίδης, ο Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων, ο Δημήτριος Παπαγιαννούσης, Ρήγας Φεραίος, ο Αλέξανδρος Τυρναβίτης, ο Λάμπρος Φωτιάδης, ο Αθανάσιος Ψαλίδας, και πλήθος κληρικών βοήθησαν στη διάσωση της γλώσσας μας, της εθνικής μας συνείδησης, αλλά έθεσαν και τις βάσεις για την κατάκτηση γνώσεων και την πνευματική προκοπή των Ελλήνων!

Χάριτες τους χρωστάει το έθνος μας!

Ζήτω η 25η Μαρτίου

Ζήτω η Ελλάδα