Η 5^η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, δεν είναι ημέρα γιορτής. Είναι, κυρίως, ημέρα προβληματισμού τόσο για τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, όσο και για την αποτελεσματικότητα των δράσεων που λαμβάνονται για την προστασία του περιβάλλοντος. Συνηθίζουμε να ταυτίζουμε το περιβάλλον με την κλιματική αλλαγή και τις πολιτικές που εφαρμόζονται για την αντιμετώπισή της.

Το περιβάλλον, ωστόσο, είναι κάτι το ευρύτερο. Είναι ο χώρος στον οποίο ζούμε, ο αέρας που ανασαίνουμε, το νερό που πίνουμε. Είναι όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα και ακριβώς επειδή τα θεωρούμε δεδομένα, δεν τα προστατεύουμε. Μπορεί οι προκλήσεις που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή να είναι μεγάλες και οι πολιτικές για την αντιμετώπισή της να χαράσσονται από κράτη και υπερκρατικούς φορείς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση ή τα Ηνωμένα Έθνη. Όμως, η προστασία του περιβάλλοντος αγγίζει και εμάς τους ίδιους, επειδή αφορά και στη δική μας στάση και δραστηριότητα.

Όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης, γι’ αυτό χρειάζεται ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί συλλογικά να ανακυκλώνουμε, να μην σπαταλούμε νερό, να φροντίζουμε για την καθαριότητα του κήπου, του οικοπέδου, του κτήματός μας, αποφεύγοντας κάθε δραστηριότητα που θα βλάψει το περιβάλλον και κατ’ επέκταση εμάς τους ίδιους.